Dicky en Ans zijn hulpdienst coördinatoren

Dicky en Ans, wat doen jullie precies voor het MVT?

Ieder van ons is 1 dagdeel per week thuis standby aan de telefoon, om mensen uit Arnhem die een hulpvraag hebben in contact te brengen met mensen die graag iets praktisch doen voor hun mede­mens. Voor Ans is dit de maandagochtend en voor Dicky de donderdagochtend. De ene keer gaat de telefoon verschillende keren, maar … het gebeurt ook wel eens dat je een hele ochtend lang geen telefonische vragen krijgt. Dat is niet te voorspellen.

Wij hebben een (bescheiden) lijstje van vrijwilligers op wie we met een concrete hulpvraag een be­roep kunnen doen: bijv. als chauffeur een hulpvrager naar een afspraak in het ziekenhuis of bij de arts brengen, met hem of haar boodschappen doen, of een klusje thuis dat om vaardigheden op doe-het-zelf-gebied vraagt. Wij spreken concrete plek en tijd met de mensen af, en informeren bijvoor­beeld of er een trapje is, en gereedschap. Ook belt de coördinator achteraf met de hulpvrager, die vertelt hoe de hulp verlopen is en of dit naar tevredenheid was.

Hoe lang doen jullie dit werk al en hoe kwamen jullie bij deze ‘club’ terecht?

Eén van de voorlopers van Mantelzorg & Vrijwillige Thuishulp is de Hulpdienst Presikhaaf. Deze be­stond al sinds 1967 en leidde, opgericht vanuit de Gereformeerde, Protestantse en Katholieke kerk samen, een bloeiend bestaan. Ans, die al vóór de millenniumwisseling actief was, kan zich nog herin­neren dat vanuit de Bethlehemkerk (PKN) destijds een hele groep actieve ouderen bezig was om in de wijk diensten te verlenen aan de medemens met een hulpvraag. In 2004 kwam Dicky bij MVT te­recht.

Wat is jullie motivatie voor deze vorm van vrijwilligerswerk en met welke verwachting stapten jullie erin?

Dicky vertelt zelf uit de zorg te komen, en ook als gepensioneerde nog voldoende energie te voelen om voor de medemens te blijven zorgen; het zit haar zogezegd ‘in het bloed’. Beide dames zijn van mening dat het leiden van een actief leven juist ook bij het ouder worden veel beter is voor je ge­zondheid en welzijn. Daarbij is het leuk om je netwerk uit te breiden: nieuwe mensen te leren ken­nen. Ze trekken veel samen op, zijn ook buiten het coördinatorschap om goede vriendinnen van el­kaar, die elkaar echt al heel lang kennen.

Zijn er dingen waar jullie tegenaan lopen?

Via diverse verwijzers krijgen we regelmatig hulpvragen van mensen met een psychiatrische achtergrond. Er is veel eenzaamheid; men heeft soms zelf maar een erg klein netwerk. We hebben er dan soms mee te maken dat verwachtingen hooggespannen zijn over wat van vrijwil­ligers gevraagd kan worden. Af en toe proeven we ook dat deze doelgroep wat grenzeloos is in hun ver­wachtingen van wat mogelijk en redelijk is. Soms lopen we tegen diezelfde ver­wardheid aan, bijv. iemand weet niet goed meer wanneer hij een ziekenhuisafspraak heeft, of het ziekenhuis heeft een afspraak veranderd, waardoor er onduidelijkheid ontstaan is over juiste datum en tijdstip.

Het is goed dat er een regel is dat je per telefoontje maar één hulpvraag tegelijk mag stellen. Ook is een goed uitgangspunt dat in principe geen geld wordt uitgeleend aan een hulpvrager, en dat deze ook weet dat onkosten – bijv. voor de benzine of bijv. een kopje koffie in het Atrium van het zieken­huis als er lang gewacht moet worden – logischerwijs betaald moeten worden door de hulpvrager zelf.

Het komt trouwens ook voor dat we eerst zelf even gaan kijken, bijv. als een beller vraagt om hulp bij achterstallig opruimen of onderhoud van zijn woning. We kunnen dan inschatten of een vraag binnen de grenzen van het haalbare blijft.

Wat vinden jullie van MVT als werkgever in het vrijwilligerswerk?

We zijn heel tevreden! De zorg voor vrijwilligers is groot, en je krijgt door het jaar heen genoeg aan­dacht en zorg, bijv. door een aanbod van vrijwilligerscursussen. De verzekering is goed geregeld, en je moet tegenwoordig natuurlijk een Verklaring Omtrent Gedrag overleggen, waaruit blijkt dat je betrouwbaar bent. Juist omdat je soms bij mensen over de vloer komt, in hun intieme levenssfeer. En als er iets vervelends zou gebeuren, kunnen we bij MVT altijd stoom afblazen.

Wat zouden jullie mensen willen adviseren die erover nadenken om zich beschikbaar te stellen als vrijwilliger?

Aarzel niet langer: kom van die bank af! Het gaat je veel brengen: daginvulling, iets voor de maat­schappij doen, het gevoel nodig te zijn: er wordt op je gerekend.